Jan Theelen – Buggenum
De wereld bekende Nederlander wint Provinciaal Bergerac!
Het vorig jaar op en geplande dag werden bij het duivenkweekcentrum Limburg van de Gebroeders Simons & zonen te Ransdaal de Provinciale winnaars geëerd.
Dat gebeurde in het bijzijn van Dierenarts Henk de Weerd en met eregast Jan Theelen uit Buggenum.
Het was een groepering van duivenliefhebbers die niet alledaags waren maar van superklasse.
Dat wil niet zeggen dat het tussen kampioenen niet gezellig is, integendeel zelfs.
Maar als je als een middelmatig melkertje tussen al die vedette verblijft, dan is het toch wel even wennen. Maar dat was maar voor even.
Al heel gauw was er de gezelligheid troef.
De koffie en de vlaai die gingen er bij allen in als koek waarbij ondertussen herinneringen werden opgehaald over de successen die in het afgelopen seizoen werden behaald.
En tussen die vaklui hoor je wel het een en ander.
Ik had het genoegen om te mogen zitten aan de tafel van de eregast, de beroemde Jan Theelen uit Buggenum.
De superfondspeler van heel Nederland.
Want iedere organisatie van het ene of het andere duivenevenement wil die Jan Theelen als eregast hebben.
En als die aanwezig is dan betekent dat voor de organisatie, en voor de liefhebbers, een trekpleister. Hij is heel apart.
Als mens heel gewoon maar als duivenman is Jan echt een klasse apart.
Jan woont in Buggenum, een dorp met amper een paar duizend zielen.
Het is daar waar Jan 32 jaar lang de kastelein was van het plaatselijke dorpscafé.
De boerenkapel, de toneelclub, de fanfare die repeteerden in het zaaltje van het café.
Avond aan avond legden daar de bejaarden hun kaartje terwijl aan de “teek” de melkers melkten.
Het was traditie die in ere werd gehouden. Maar ook het spel op de grote fond van Jan Theelen werd traditie.
De ‘grote fond’ was zijn favoriete spel en dat heeft hem een wereldnaam bezorgd.
De ontelbare kampioenschappen die de nu 88 jarige Jan Theelen in zijn loopbaan als duivenliefhebber heeft behaald die spreken immers boekdelen.
Dat zijn er te veel om op te noemen. Zijn successen die begonnen in de begin jaren van 1960. Toen haalde Jan zich ‘het trutje’ bij de gekende Jos Hermans in Luithagen.
In 1967 werd zijn fameuze “834”en de geweldige “508” geboren die beiden toppers werden.
In het jaar 1975 kruiste Jan zijn “rode” Hermanssen met het beste van Gust Hofkens. En opnieuw was het raak.
Maar ook de wissel met de Kuypers-duiven legden bij Jan geen windeieren.
Het ras Jan Theelen was geboren. Bewijzen te over! Zo won Wim van Leeuwen zijn Barcelona met een stuk Theelen duif.
De Provinciale zege van Wim van Zijl was een rooie en helemaal Theelen.
Ook de éérste Nationaal Barcelona van Cor Willigers is nauw verwant met duiven van Theelen.
Nooit wordt de hellevlucht Barcelona in 1993 vergeten.
Op vrijdag kon wegens het slechte weer over de hele vlieglijn niet gelost worden.
De duiven bleven in de manden zitten. Maar op zaterdag, kon het sein “los” om 9.20 uur gegeven worden.
En op zondagmorgen, om 09.03 uur, klokte Jan de eerste Internationaal. Zijn drie jaarse duivin had met 1132 m/pm er een behoorlijk tempo in gelegd. De gekte was toen groot!
Tegen de avond had men het toen pas goed door. Bij het opnemen van de stand s ‘avonds werd gezien en gehoord dat toen pas 2800 duiven waren gemeld.
Dat was een derde van de te winnen prijzen. Hard weer, brandende hitte en vooral de afstand die maakten van Barcelona een slagveld.
Als Jan Theelen toen nog niet beroemd genoeg was, dan werd hij met deze overwinning op Barcelona zelfs internationaal onsterfelijk.
En heeft hem dat doen veranderen? Nee, Jan is dezelfde Jan gebleven. Hoewel hij toch al ’n halve eeuw aan de top staat, beleeft hij toch altijd weer dezelfde spanning.
Elk seizoen is voor hem een beproeving. Zijn reputatie draagt met zich mee dat hij niet mag missen. Zonder het goed te beseffen werd Jan een levende legende. Een legende met ouderdomspensioen.
Jan heeft het inderdaad een heel eind geschopt in de duivensport. Tot in Japan, China, Amerika en vooral in heel Europa.
Het is dan ook niet ongewoon dat iemand ’n hele dag in zijn auto rijdt om Buggenum te zoeken.
Veel mag in de loop der jaren veranderd zijn, één ding is hetzelfde gebleven, dat is Jan zelf.
Menige zou met zo’n staat van dienst naast zijn schoenen gaan lopen. Het spel op de grote fond is apart en ook de liefhebber is apart.
Iedere keer weer hoor ik aan de telefoon hun enthousiasme als ze hebben gewonnen en goed hebben gepakt.
Dat zelfde enthousiasme hoorde ik nu toch ook bij Jan Theelen. Op zijn oude dag is hij van binnen nog jong van hart. Zijn liefde voor de duiven en de sport is niet versleten.
Zijn provinciale overwinning op deze Bergerac is daar het bewijs van. Hij had het ook goed voor met zijn duivin 6/1730677 die hem de zege thuis bracht.
Op ‘n jong van 8 dagen oud werd ze als eerst getekende ingekorfd en die positie heeft haar gouden vleugels gegeven.
Om 11.45.13 uur kwam ze bij hem binnen en had toen haar taak van 818 kilometer er op zitten die ze had afgelegd met snelheid mee van 46 km/u.
Een verdomd laag tempo wat meteen te kennen gaf dat de duiven door de koperen ploert werden neergesabeld.
De moedigste duiven hielden stand onder het geweld van die helse beul in de lucht waaronder de ‘677’ van Jan de dapperste was.
Hoewel de winnares haar sporen al reeds had verdiend. Op de St.Vincent van onlangs 17 juli werd ze als 25e afgevlagd bij de afdeling :Limburg.
Ook het vorige seizoen was ze een uitblinker met een 5e prijs op Nationaal als hoofdrol.
Als je het over goeie duiven spreekt! Natuurlijk is ze van eigen soort maar Jan betrekt Piet Hendriks uit Beesel en Jack Sangers uit Beek er bij als hij het over de ouders van de “677” heeft.
Haar moeder is voor 100% soort van de beroemde Lucie en Antoon van de Wegen die Jan als ei haalde bij Piet Hendriks.
De vader is van z’n eigen soort dat Jan zich terug haalde bij Jack Sangers in Beek die met zijn soort goed presteerde.
Dus dat ras en klas van tel is dat is weer duidelijk. Maar ook dan moeten de duiven goed worden verzorgd zegt Jan.
Gezien mijn leeftijd zegt hij gaat dat niet meer van zelf en daarom ga ik op de gemakkelijke toer. Wat me zelf moeilijk afgaat dat laat ik doen.
Mijn duivenvoer en ander artikelen dat laat ik me thuis bezorgen door het Duivenkweekcentrum van Simons in Ransdaal.
En ook via hun de medische preparaten van Belgica de Weerd. Want op z’n tijd ’n geel kuurtje is bij Jan een pre.
Jan is eerlijk in zijn uitleg en heeft geen geheimen. Mannen zo als hij die bevorderen met hun spel de duivensport over het algemeen.
Het is het spel waarop de liefhebber steunt en het is een waarde meter voor de kracht en het kunnen van de hedendaagse duif.
Zo heel af en toe ga ik een bakje koffie halen met ’n stukje vlaai bij “Het Bakhoes” in de Maasband.
Dan passeer ik altijd de woning van wijlen Casper Janssen.
Het ligt al weer vele jaren achter ons dat Casper met zijn “010” Nationaal St. Vincent won.
En als ik daar lans ga dan moet ik altijd omhoog kijken naar het dak van zijn huis waar de valplank nog uitsteekt.
Dan voeren mijn gedachten me terug naar Casper met zijn duiven, net zo als de Barcelona van 1993 van Jan Theelen in mijn brein blijft zitten.
En daar komt nu zijn de overwinning op deze moordende Bergerac weer bij. Dat is weer een zege die zich de liefhebbers lang, heel lang zelfs, zullen herinneren.
Jan Proficiat !!!!!
Pie Schepers.