De Gebroeders Lumij te Lemiers op Melun 10 augustus bij Limburg Totaal met Goud en 10 prijzen duidelijk de besten!

Het seizoen met de jonge duiven heeft al in een ver gevorderde fase bereikt. Langzamerhand loopt het ten einde en menige specialisten met de jonge duiven die zijn al naar voren gekomen. In een seizoen dat beroerd en rommelig is geweest. Menige lossingen moesten worden uitgesteld wegens het slechte weer en vluchten werden afgelast vanwege de extreme hitte. Het is zeldzaam geweest dat er in de weekenden niets aan de hand was. We hebben wel zo’n beetje alles gehad wat het weer betreft. Regen, kou, hitte enzovoorts. Op de vlucht van Melun 10 augustus met de jonge duiven hadden we een wind met een kracht van een orkaan. De kruinen van de bomen die gingen horizontaal en hier en daar werden bomen door de krachtige wind uit de grond gerukt. Om bang van te worden. En in dat woeste geweld kwamen de jonge duiven van Meluns naar huis. Hoewel de weersgesteldheid overigens goed was. Maar toch waren er afdelingen die wegens de woeste wind het lossen uit stelden. Enfin, die van Afdeling Limburg die werden al om 07.3 uur gelost. Met de afstand van ruim 330 kilometer voor de kortst liggende hokken en bijna 400 kilometer voor de noorderlingen, en met die harde wind van achteren dat zou gaan uitmaken dat de duiven als raketten naar huis zouden komen. De  winnende duif van de Gebroeders Lumij in Lemiers die deed bijna 120 kilometer in het uur. Een tempo die snijdend was. De winnende duivin van Piet en Hans met ring 9/1147109 die kwam thuis om 10.17.38 uur en won het provinciale concours met gering verschil op de nummer twee van B.Martens & zoon uit Elsloo. Het was een vlijmscherpe sprint hoewel er geen finishfoto aan te pas hoefde te komen. En verder is het ook geen verrassing dat de broers in Lemiers de vlucht wint. De keren dat ze in hun samenspel met de overwinningsbloemen zijn getooid die zijn veelvuldig. En deze keer in een razendsnel tempo. Want deze Melun met de jonge duiven gaat de boeken in met een extra vermelding.  “ Storm over Melun in augustus “ zal er als bijschrift bij worden opgetekend. Het is een vlucht geweest die alles behalve een makkie was. Veel kracht hoefden de duiven niet te geven maar nu was de navigatie van de duif een pré. Allen de slimste duiven, met een goed inzicht en die zich niet van de lijn lieten waaien, die hadden succes.  En onder dat volk van 2807 duiven van de afdeling Limburg waren er 14 stuks van de broers Lumij. En 10 stuks van hun team die hielden goed hun richting. Zo goed zelfs dat 184 Limburgse  tegenstrevers het nakijken kregen. Met hun uitslag van 1-62-110-188-198-224-269-293-308-314 valt daar niet aan te twijfelen. Als je grote mannen als Lindelauf-Baadjou-v/d Pasch-Deliege  en consorten  naar het tweede plan kunt zetten dan heb je wel iets gepresteerd. Na zo’n uitslag ga je met een gerust gevoel de vluchten daarna weer inkorven. Zo zette de broers onlangs op de vlucht  Isnes van 25 augustus  ook weer een schitterende uitslag neer. Met 36 duiven mee, 21 in de prijzen tegen 1013 duiven in hun samenspel Z.O.H. begonnen ze met 4-13-16-57-58 enzovoorts. Om terug te komen op Melun liepen de schattingen omtrent de tijd van aankomst nogal uiteen en de berichten dat lossingen waren uitgesteld vanwege de storm deed menige liefhebber het ergste vrezen. Gelost om 07.30 uur en onder invloed van de stormwind verwachte men dat de duiven dik 100 km/u zouden doen. Nog sneller, dat werd in twijfel getrokken. In elk geval begonnen Piet en Hans rond  de klok van 10.00 uur zenuwachtig te worden. Tot op eens om 10.17 uur het geluid van een vliegende duif hen overeind deed springen. En inderdaad, daar was hun blauwe duivin “109” . Binnen no-time was de duif geregistreerd en toen bleek dat ze 2040.990 meter per minuut had gemaakt. De broers voelden beiden dat ze een vroege duif hadden thuis gekregen omdat ze immers nog geen duiven hadden zien door trekken. Maar aan een Provinciale overwinning dachten ze allerminst. Maar het pakte voor de 71 jarige Piet en de 62 jarige Hans goed uit. Hun duivin die gemotiveerd werd  “op de deur”  deed wat van haar werd verwacht. Alles plat walsen als het kan. En ze heeft het gekund! De winnares is een duifje met veel bloed van de snelheidsspecialisten  Marcel en Frans van den Brande uit het Belgische Berlaar. Van dit soort hebben ze heel wat duiven op het hok. Die haalden ze zich bij de Akense kampioen Josef Hunds die met dit soort duiven al vele seizoenen de schrik van de streek is. Hoewel dat niet het enige soort is. In hun duiven bruist nog meer kampioenenbloed. Het zou ongepast zijn om niet te vermelden dat in hun duiven soort zit van Henri van Venrooy uit Deurne van Piet Beckers en Ramon Nijsten uit Bocholtz en van Loed Senden uit  Berg en Terblijt. De broers zijn al jaren bevriend met de eerstgenoemde en al die jaren bezorgde de Akense grootmeester hun beste duiven en goede raad. Ze willen het best kwijt dat ze hun succes te danken hebben, niet alleen aan Josef Hunds , maar zowel ook aan de andere genoemde liefhebbers. Het spel wat ze spelen is het weduwschap spel en de jonge duiven die worden als ze paarlustig worden gescheiden. En als je met de jonge duiven wil presteren dan moet je daar het nodige voor doen zeggen de mannen. Een voornaam onderdeel bij de jonge duiven dat is hun leerschool. Daarom worden ze, als het weer het toe laat,  geregeld weggebracht. Begin Mei wordt daar mee begonnen. Beginnende met 10 kilometer tot uiteindelijk 50 kilometer. Ze beginnen daar zo vroeg mee omdat ze niet door de weeromstandigheden in verlegenheid kunnen worden gebracht dat ze minder vaak weggebracht kunnen worden. Als ze goed afgericht zijn dan wordt ook orde en regelmaat in de jonge kolonie gebracht. Dagelijks ‘n  uurtje trainen is dan aan de orde, gepaard gaande aan het bijbrengen van discipline. Van ongeveer de eerste vlucht van het seizoen worden de geslachten gescheiden ten behoeve van de motivatie en vanwege het feit dat ze dan graag trainen. Beurtelings krijgen de duiven de gelegenheid om zich los te vliegen en daar wordt de nodige tijd aan besteed. De trainingslust van de jonge duiven die waren zodanig dat de verwachtingen voor Melun bij de broers hoog gespannen waren. Met betrekking tot de voedermethode kan aangegeven worden dat hun duiven ruimschoots worden gevoerd met een mengeling van kwaliteitsvoer van het merk Beyers en Simons wat betrokken wordt bij het “Kweekcentrum Simons & zonen “te Ransdaal. Als de vluchten aan de gang zijn dan brengen ze de jonge duiven zo mogelijk nog ’n keer of vier twee maal in de week weg. Dat doen ze namelijk om de vliegsnelheid en de trek naar hun duivenhok te bevorderen. De kwaliteit van de duiven is daarnaast erg belangrijk voor de broers. Wat betreft het leefmilieu van de duiven op het duivenhok zitten die op een gespreid bedje. De hokken worden dagelijks twee keer grondig gepoetst. Orde en reinheid staan hoog in het vaandel en ook om de kwaliteit van de mest in de gaten te houden. De duivenstr…is hun thermometer. Om de gezondheid van hun duiven op peil te houden wordt naast de verplichte entingen onregelmatig gekuurd. Dat gebeurd volgens het systeem van “Belgica de Weerd” wat inhoud dat ze bij tijd en wijle preventief iets geven tegen het “geel” en voor de “ luchtwegen ”. Waar het bij hun omgaat < waar niet > dat is goede duiven, inzet, accommodatie, bevlogenheid. Dat te samen met kijk op de duiven zijn de ingrediënten voor de sportbeleving van Piet en Hans Lumij. Ze stellen zich ieder jaar een doel en proberen dat te verwezenlijken. Piet als manager van de kolonie gekoppeld aan Hans fanatisme vormen de basis van hun duivenhobby. En met succes. Met het winnen van  3 keer goud in hun samenspel Z.O.H. en de glorieuze overwinning onlangs op Melun bij Limburg Totaal die zijn niet aan te tasten. Dat een stormwind er niet toe doet als je met klasse duiven, op een perfect hok, die prima worden verzorgd aan de start verschijnt en de 1e prijs Provinciaal wint dat is bewezen door Piet en Hans Lumij in Lemiers. Hun overwinning mogen ze met trots in hun herinneringsboek plakken.

Pie Schepers.