Jan Deliége te Vijlen Onweerstaanbaar goed op La Souterain.

Met zijn overwinning en 1-4-6-13-19 in de top 25 en 12 prijzen in totaal is hij de meest succesvolle liefhebber van Limburg!

 

Het mooie zomerse weer in de maand Juni is een beetje te veel van het goeie geweest. Zeer hoge temperaturen, veel zon en aangenaam weer voor de zwemmers. Ook op de duivenhokken was de warmtegolf goed merkbaar en menige zweetdruppels sijpelde over de gezichten van de duivenliefhebbers. Toen Jan Deliége zijn hokken aan het schrobben was leek het meer op een sauna. Voor zijn duiven was dit echter een goede zaak. Je kon er aan zien dat hun conditie opliep tot het optimale. Tussen het schrobben door blikte Jan somtijds eens naar zijn weduwnaars en dan gaven die hem veel vertrouwen. De weersverwachtingen voor het weekend dat de duiven La Souterain te verwerken kregen die waren bezwarend. In die zin dat het een echt weduwmannenweer zou zijn en de duiven het zeer moeilijk zouden krijgen. Het was voor Jan geen beletsel om zijn ploeg van 20 weduwnaars in te korven. Hij kende immers zijn pappenheimers! De duiven zijn voor hem meer dan alleen maar dieren die vleugels hebben en kunnen vliegen. Voor hem hebben ze op de eerste plaats wetenschappelijke waarde en daarna komt pas het sportieve. Of anders gezegd: “Zijn duiven moeten uitblinken op de wedvluchten, als hij er maar voor kan zorgen dat ze gezond zijn”. In deze vorm van begeleiding legt hij zijn hart en ziel! Wat de medische begeleiding betreft is het voor Jan moeilijk om te oordelen of het noodzakelijk is of niet. Maar hij weet verrekte goed dat je alleen maar goed kunt vliegen met gezonde en kwaliteitsduiven. En om ze gezond te houden gebruikt hij op zijn tijd de preparaten van “Belgica De Weerd” om het “Geel” bij zijn duiven weg te houden en hun “luchtwegen” open te houden. Het zijn producten waar van Jan zegt dat ze geen wonderen beloven maar wel een optimale gezondheid voorstaan en er beslist ertoe bijdrage dat de duiven in superconditie aan de wedvluchten kunnen deelnemen. Hij is er echter voorstander van om zo weinig mogelijk medicamenten te verstrekken. Overdaad schaadt en gezonde duiven hebben die dan niet nodig. Bij Jan Deliége bepalen naast gezonde duiven nog andere factoren zijn succes. Dat is de kwaliteit van de duiven, het hok en de liefhebber. Met massa’s medicamenten kun je van een trekpaard geen renpaard maken zegt hij laconiek. Maar nu terug naar de wedvlucht. Met de met zorg vervulde voorbereiding korfde Jan met zijn helper Frans Heyenrat 20 weduwnaars in voor La Souterain. Ze werden met verwachtingsvolle ogen afgegeven en nagekeken tot ze in de mand verdwenen. Vanaf dat moment tot het moment van thuiskomst had niemand het meer in eigen hand. De 1725 duiven van de afdeling Limburg waren in eerste instantie overgeleverd aan de zorgen van de convoyeurs en vanaf het lossingsuur aan de grillen van moeder natuur. Op zaterdagmorgen 22 juni om 08.00 uur stoven de duiven met krachtige vleugelslagen uit de reismanden. Het was mooi weer en al behoorlijk warm. Het zou verder in de dag bloedheet worden. In Limburg begon vanaf dat moment een verwoede schatting naar het aankomstuur. De profeten wierpen zich op. De meningen waren verdeeld maar het kwam er op neer dat het tussen 5 en 6 uur moest zijn. In de schaduw zaten in Jan en Frans te Vijlen om 4 uur te letten. Met de nodige hoop die verpakt zat in wedstrijdkoorts. Vertrouwen in de goede afloop, los van de koperen ploert. Even voor 5 uur keken ze op hun horloge. La Souterain nam hun zo in de beklemmende greep dat ze niet stil konden zitten blijven. En de tijd van 17.00.43 uur vormde de climax van alles wat vooraf ging. De lange weg van 604 kilometer tussen L.S. en Vijlen had toen hun blauwe doffer met ring 6/1799457 afgelegd. En hoe? Als een valk kwam hij uit het zwerk tuimelen, hiermede een gemiddelde snelheid bereikend van 1117 meter per minuut. Dit over de afstand, zoals al geschreven is, van 604 km. Het ging zo snel dat zijn kleur niet te herkennen viel. Zo had die “457”  een begin gemaakt die hun nog lang in herinnering zal blijven. Omdat hij er voor zorgde dat ze binnen 14 dagen voor de tweede keer als Provinciale overwinnaar konden worden gekroond. En nog mooier is het dat de winnende Blauwe Doffer 6/1799457 de vader is van de “Monty” die onlangs op de Provinciale Mont Lucon de winnaar werd. Kan het nog mooier?  Ja, zeker wel. Wellicht beleefde Jan en zijn maat Frans de mooiste dag in hun duiven carrière. Want hun uitslag van 1-4-6-13-19-70-117-249-273-278-361-392 dat is er eentje om in te lijsten. Een uitslag behaald door duiven die hij kweekte uit de loeihard presterende bloedlijn van Florian Hendriks & Zoon te Nijswiller. Wanneer ik dit verhaal over de winnaar zit optekenen zitten Jan en Frans buiten naar de duiven te kijken die aan het trainen zijn. Ze genieten in stilte voor zichzelf van het mooie succes. Veel praat maken ze er niet over, maar de vreugde op hun gezicht is duidelijk te lezen. Zaterdag 22 juni en de wedvlucht La Souterain zullen ze nooit vergeten!

 

PIE SCHEPERS.